Rai Gedhek

Mutaqin

Ing desa ana wong siji, salawase ora tau nyambut gawe, mungguh kang dadi pangane, yaiku saben ngrungu ana wong elek-elekan bayi, utawa wong duwe gawe liya-liyane, ora kena ora, dheweke mesthi teka, mungguh tekane iku ora kelawan diundang. Dheweke sregep mangkono awit yen ana ing pajagongan, sawernane panganan kang ana ing ngarepane dipangan sawarege banjur digawani mulih, minangka dadi guna kayane marang kang wadon. Sarehne wong mau salawase pakaryane kaya mangkono, sabanjure pawongan mau kaparaban Kyai Rai Gedhek.

Rikala ing sawijne dina, wong mau moyoki marang tanggane, awit ana tanggane siji kang bubar kepaten bapake, bareng dhong mitung dinane, Kyai Rai Gedhek mau ora diundang kondangan, dheweke banjur lunga nangguh. Bareng tekan ing omahe tanggane katon adhem bae, Kyai Rai Gedhek banjur takon marang kang duwe omah, celathune:“Mitung dinane bapakmu harak dina iki ta?”. Saure kang duwe omah, “Inggih, Pak, ananging sampun kala wau”. Kyai Rai Gedhek banjur mulih tanpa pamit, sarta kedumelan, unine “Rai Gedhek temen, mitung dina bapakne wae, kok ora kuwat ngundang wong”.